Martijn Schinkel (71) maakt in zijn films en installaties in hoge mate gebruik van de cinematografische tools waarbij camera en geluid niet worden ingezet om het idee te registreren maar onderdeel zijn van een uitgesproken, vaak strak en gestileerde filmtaal die een ervaring wil genereren. Elke positie, kadrering en instelling hebben een heel duidelijke functie binnen de grammatica van zijn filmtaal die uitgaat van “het derde beeld”. Het beeld dat wordt opgeroepen als twee beelden in elkaars nabijheid worden geplaatst. Of dat nu achter elkaar of naast elkaar is. Het is precies dat, het in ons eigen gedachten gevormde fantoombeeld, dat de filmbeleving aanwakkert. Een beleving die je als toeschouwer even wegvoert uit het hier en nu naar een wereld achter de beelden waar tijd en plaats even vergeten worden. Een ideale staat om je te kunnen verwonderen en verbazen. Een ideale staat om geraakt te worden. De magie van film. Martijn doceert tevens Storytelling & the Grammar of film aan o.a. de Academie voor Communicatie en User Experience (Avans)